António Lobo Antunes
Itxura
António Lobo Antunes (Lisboa, 1942ko irailaren 1a) portugesez idazten duen idazlea da, Literaturako Nobel Sariarako hautagai izandakoa.
Medikuntzan lizentziatua da, psikiatria espezialitatean. 1970 eta 1973 artean Angolako gerra kolonialean parte hartu zuen. Orduko bizipenak, haurtzaroko oroitzapenak, Krabelinen iraultzaren ondoko etsipena eta maitasun gorabeherak dira bere idazlanen ardatz nagusiak[1].
Gaur egun, Lisboan bizi da eta literaturan eta kazetaritzan lan egiten du.
Liburuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Memória de elefante (1979)
- Os cus de Judas (1979)
- A explicação dos pássaros (1981)
- Conhecimento do inferno (1981)
- Fado alexandrino (1983)
- Auto dos danados (1985)
- As naus (1988)
- Tratado das paixőes da alma (1990)
- A ordem natural das coisas (1992)
- A morte de Carlos Gardel (1994)
- Crónicas (1995)
- Manual dos inquisidores (1996)
- O esplendor de Portugal (1997)
- Olhares 1951-1998 (1999) (Eduardo Gageirorekin)
- Exortação aos crocodilos (1999)
- Não entres tão depressa nessa noite escura (2000)
- Que farei quando tudo arte (2001)
- Segundo livro de crónicas (2002)
- Diálogos (2003)
- Boa tarde às coisas aqui em baixo (2003)
- Eu hei-de amar uma pedra (2004)
- D'este viver aqui neste papel descripto: cartas de guerra (2005)
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: António Lobo Antunes |